İSTANBUL’UN HAYALETLERİ

(GHOST OF İSTANBUL) : no:4

1.2. HAYALET FOTOĞRAFÇILIĞININ TARİHÇESİ, GELİŞİMİ VE TEMSİLCİLERİ
1.2.a. WİLLİAM HOPE MUMLER: 

     1861’de bu türü şans eseri keşfeden William Hope Mumler yeni bulduğu bu alanı bir pazara çevirmiştir. Hikâye kısaca şöyledir: Mumler, önceden çekmiş olduğu bir fotoğrafta, gerçekte orada olmaması gereken ikinci bir kişiyi gördüğünde bu durumun farkına varmıştır. Ancak, fotoğrafta bulunan ikinci kişi, gerçekte bir ruh (ya da hayalet) değil, aynı poza üst üste iki defa çekim yapması (Double Exposure) sonucu kareye giren canlı bir insandır.
     Hatasının farkına varan Mumler, bunu düzeltmek yerine, bu konuda iyi bir pazar olduğunu görmüş ve “medyum” olmayı tercih etmiştir. Bir medyum ve bir fotoğrafçı olarak insanların fotoğraflarını çekmiş ve daha sonra negatifler üzerinde oynayarak, fotoğrafını çektiği kişilerin ölmüş yakınlarını da bu fotoğrafa dahil etmiştir. Bunun için çoğunlukla başka fotoğrafları kullanmıştır. Ancak, fotoğraflara Boston’da yaşayan ve rahatlıkla tanınabilen yaşayan kişileri eklemeye başladığında numarası ortaya çıkmıştır.
     Bu konudaki gerçeğin ortaya çıkmasının ardından, Ruh Fotoğrafçılığı’nın tarihe karışması beklenirken tam tersine daha fazla meraklısı ve takipçisi olmuştur. Dünyanın her yanından pek çok insan, ölmüş bir insanın ruhunu (ya da hayaletini) fotoğrafladığını iddia ederek pek çok fotoğraf yayınlamıştır. Bu çabalarını da bilimsel bir temele oturtma denemelerinden de geri kalmamışlardır.
     Boston’da bu biçimde ilk defa sesini duyuran hayalet fotoğrafçılığı sonrasında da yapılan çalışmalarla varlığını devam ettirmiştir. Yeni fotografik dil kolları açmıştır. Zaman içinde ilk zamankinden bambaşka yerlere gitmiş ve ilerlemiştir. Bu alan birçok nedenle kullanılabilir.

William Hope Mumler ; denemesi